Tak według wszystkich opanowany,
w klatce umysłu uwięziony i maltretowany,
czekam na dzień, kiedy się uwolnię
i w tym świecie będę chodził swobodnie.
Jednak to moja cicha misja,
by nosząc maskę obojętności,
poddać się swojej osobowości…
I wrócić z czasem tam, gdzie serce wzywa,
choć rzeczywistość marzenie wyrywa…